Vrijdagochtend 15 juli vroeg vertrokken oor een lange trip richting Oostzee. De eerst etappe was gelijk een lange: Willemstad via Stellendam naar IJmuiden. Prima weer, lekker windje maar ondanks de hoeveelheid pillen toch halverwege maar even gaan liggen. Het Peerd was in goede handen van Willem. De volgende dag IJmuiden - Vlieland. Ook weer een lange tocht. Toch weer wat katterig maar de belgische pillen zorgden ervoor dat ik het toch allemaal binnen hield. Ook de derde dag weer een lange strek. Ditmaal naar het duitse Borkum dus halverwege het duitse gastenvlaggetje gehesen. De half vervallen haven van Borkum als een krab binnengevaren. Gelukkig de volgende dag minder ver gevaren; Norderney. De aanloop was spannend als gevolg van zich snel verplaatsende geulen en banken. Ook tonnen die ineens opdoemen die niet op de kaart staan en tonnen op een plek waar je ze niet verwacht. Samen met Willem besloten om maar een stukje om te varen en de andere aanloop te nemen die overigens ook niet echt duidelijk betond is. In de tussentijd nog een Nederlands jacht door de Duitse SAR van de bank af zien trekken. Deze had kennelijk toc maar de gok gewaagd.... Norderney was een prima haven met rima sanitair. Het laatste plekkie kunnen bemachtigen in een box waarna we vroeg naar bed zijn gegaan omdat de volgende dag de etappe naar Cuxhaven op het programma stond. Ook nu weer, zoals alle voorgaande dagen een stralend blauwe lucht met prima temperaturen. Alleen de wind stond niet echt lekker; pal west en niet echt krachtig. Dus ook deze dag veel moeten motoren. Ook Cuxhaven was een prima haven. Het laatste strekkie over de Elbe richting Brunsbuttel ging als een speer. Sluis stond open en na een half uurtje lagen we achter de sluis afgemeerd waar we genoten hebben van alle vracht- en cruiseschepen die geschut werden. Een prachtig gezicht. De volgende dag vroeg op pad om het Noord-Oostzee Kanaal te nemen. Geen zuchtje wind en temperaturen van +30. Er is heel wat vet gesmeerd. Na 100 km motoren, zweten en aan het eind vervelen eindelijk bij de sluis. Ook hier slechts 5 minuten hoeven te wachten. Daarna nog een uurtje doorgevaren en afgemeerd in Laboe waar we vervolgens heerlijk relaxed twee dagen doorgebracht hebben in gezelschap van, met de auto gearriveerd, Bonny en Maartje. Zondag het Peerd overgedragen aan Willem en Bonny voor een vakantie in Denemarken waarna ik met Maartje de auto hebben gepakt, de files hebben getrotseerd en voldaan weer huiswaarts zijn gekeerd. Het was een inspannende, lange maar vooral warme tocht. De Duitse Bocht heeft in ieder geval zijn naam niet waargemaakt.
|
Archives
Juli 2016
Categories |